หลิน เปียว (5 ธันวาคม ค.ศ., 1907 – 13 กันยายน ค.ศ. 1971) เป็นจอมพลแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน ที่เป็นผู้มีส่วนสำคัญในชัยชนะของพรรคคอมมิวนิสต์ในสงครามกลางเมืองจีน โดยเฉพาะในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน หลินเป็นนายพลที่คอยบัญชาการในช่วงการทัพเหลียวเซินและพิงจินอย่างเด็ดขาด ซึ่งเขาได้มีส่วนร่วมนำกองทัพภาคแมนจูเรียไปสู่ชัยชนะและนำกองทัพปลดปล่อยประชาชนเข้าสู่ปักกิ่ง เขาได้ข้ามแม่น้ำแยงซีในปี ค.ศ. 1949 ได้เอาชนะพรรคก๊กมินตั๋งอย่างเด็ดขาดและเข้าควบคุมมณฑลชายฝั่งในทางด้านตะวันออกเฉียงใต้ของจีน เขาได้ตำแหน่งยศเป็นจอมพลซึ่งอยู่ในอันดับที่สามของทั้งสิบจอมพล จู เต๋อและเผิง เต๋อฮวยได้ถือว่าเป็นเจ้าหน้าที่ระดับชั้นอาวุโสของหลินและหลินอยู่ในอันดับที่สูงกว่า ฮี ลอง และ หลิว โบชางหลินว่างเว้นจากการมีบทบาทเคลื่อนไหวในการเมือง ภายหลังจากสงครามกลางเมืองยุติลงในปี ค.ศ. 1949 เขาได้เป็นผู้นำส่วนหนึ่งของระบบข้าราชการพลเรือนของรัฐบาลในฐานะที่หนึ่งในรองนายกรัฐมนตรีร่วมกันของสาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1954 เป็นต้นมา กลายเป็นรองนายกรัฐมนตรีคนแรก ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1964 หลินกลายเป็นบุคคลที่เคลื่อนไหวในทางการเมืองมากขึ้น เมื่อได้รับการเสนอชื่อให้ดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานร่วมกันของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ในปี ค.ศ. 1958 เขาได้ควบสามตำแหน่งที่มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ ได้แก่ รองนายกรัฐมนตรี รองประธาน และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมแห่งชาติ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1959 เป็นต้นมา จนถึงทุกวันนี้ หลินดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมแห่งชาติแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน หลินกลายเป็นเครื่องมือในการสร้างรากฐานสำหรับลัทธิบูชาต่อเหมาเจ๋อตงในช่วงต้นปี ค.ศ. 1960 และได้รับรางวัลสำหรับการปฏิบัติหน้าที่ของเขาในการปฏิวัติทางวัฒนธรรมโดยได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากเหมาในฐานะที่เป็นรองประธานแห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีนแต่เพียงผู้เดียว ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1966 จนกระทั่งเสียชีวิตหลินเสียชีวิต เมื่อวันที่ 13 กันยายน ค.ศ. 1971 เมื่อเครื่องบินฮ็อคเกอร์-ซิดเดลี่ย์ ไทรเดินท์ ที่เขาโดยสารอยู่เกิดตกลงในเมืองออนดอร์กฮาน ประเทศมองโกเลีย เหตุการณ์ที่แน่นอนของ"อุบัติเหตุของหลิน เปียว"นี้ เป็นที่มาของการคาดเดาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา คำอธิบายอย่างเป็นทางการของรัฐบาลจีนคือหลินและครอบครัวของเขาพยายามที่จะหลบหนี ภายหลังจากการก่อรัฐประหารเพื่อโค่นล้มอำนาจของเหมาซึ่งประสบความล้มเหลว ส่วนคนอื่นๆ ต่างโต้แย้งว่า พวกเขาหลบหนีเพราะกลัวว่าพวกเขาจะถูกกำจัด เนื่องจากความสัมพันธ์ของหลินกับผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์คนอื่นๆ นั้นย่ำแย่ลงในช่วงไม่กี่ปีสุดท้ายของชีวิตเขา ภายหลังจากการเสียชีวิตของหลิน เขาได้ถูกประณามว่าเป็นคนทรยศอย่างเป็นทางการโดยพรรคคอมมิวนิสต์ นับตั้งแต่ปลายปี ค.ศ. 1970 หลินและเจียง ชิง ภรรยาของเหมา(พร้อมกับสมาชิกคนอื่นๆ ของแก๊งออฟโฟร์) ได้ถูกระบุว่าเป็นแกนนำที่สำคัญของ"กองกำลังต่อต้านการปฏิวัติ"ของการปฏิวัติทางวัตนธรรม ได้รับการกล่าวประณามอย่างเป็นทางการจากรัฐบาลจีนสำหรับความเลวร้ายที่มากเกินไปในช่วงเวลานั้น